In de pers

Onze lezers herinneren zich wellicht dat Koksijde sinds mei een officiële stedenband heeft met de gemeente Galibi/Albina in het Zuid-Amerikaanse land Suriname. Het doel van deze samenwerking (géén jumelage) is vooral de uitwisseling van bestuurservaring in ruime zin (milieu, energie, water, onderwijs, visserij, …). Wat kunnen beide gemeenten op dat vlak wederzijds van elkaar leren? In onze gemeente is nu onlangs de vzw Marowijne boven de doopvont gehouden. Deze vereniging streeft een fondsenwerving na om projecten in het gebied Marowijne in Suriname te ondersteunen.

Galibi ligt aan de Marowijne-rivier die de grens vormt met Frans-Guyana (noordwesten van Zuid-Amerika). Het is een dorp met ongeveer 800 Carib-indianen in het district Marowijne dat vlak aan zee ligt en hoofdzakelijk leeft van de visvangst, terwijl meer en meer ook ecotoerisme aan bod komt dankzij de aanwezigheid van broedplaatsen van reuzenschildpadden op hun strand. Naast de inlandse taal spreekt men er ook Nederlands, want Suriname is een gewezen kolonie van Nederland.

Infrastructuur aanzwengelen
Op het vlak van infrastructuur is Galibi duidelijk nog in de fase van ontwikkeling. Het is een klein dorp dat op ongeveer een uur varen ligt van de dichtste wegverbinding naar de hoofdstad Paramaribo. Elektriciteit wordt in het dorp door een generator geleverd, maar dan wel voor slechts één tot twee uur per dag. Dit maakt dat de vissers hun ijs (nodig voor het koelen van hun visvangst) moeten halen per boot op meer dan een uur varen in de tropische hitte… Om daar verandering in te brengen is Galibi eigenlijk op eigen middelen en buitenlandse steun aangewezen.
De budgettaire mogelijkheden van Suriname zijn immers heel beperkt en het is duidelijk dat een kleine etnische minderheid vrij weinig van deze middelen naar zich zal zien stromen.

Vrouwenhuis
De vzw Marowijne heeft al een paar projecten in petto. In eerste instantie wordt gedacht aan het ondersteunen van concrete plannen om het vrouwenhuis in Galibi uit te breiden. In dat huis bieden de vrouwen van het dorp hun zelfgemaakte kralenkettingen, kledingstukken en andere stukken aan de ecotoeristen te koop aan.
De uitbreiding zou een dubbele functie kennen: enerzijds meer plaats om de vrouwen voorlichting, scholing en verkoopsruimte te geven, anderzijds de functie van bezoekerscentrum. Er is op dit moment inderdaad geen plaats waar toeristen info kunnen krijgen over de schildpadden, de leefwijzen van de indianen, de sjamanen…
Een dergelijk toeristisch luik aan het project veroorzaakt zeker een multiplicatoreffect. Goed geïnformeerde mensen geven ook juiste info door aan nieuwe potentiële bezoekers van het dorp, die op hun beurt de kleine economische activiteit van het vrouwenhuis helpen uitbouwen.

Studiebeurssysteem
Een zeker even belangrijk project waar de vzw Marowijne zich wil voor inzetten is het voorzien van een studiebeurssysteem. Het dorp kent een zeer groot aantal kinderen. Ze gaan naar de lagere school in het dorp zelf, maar moeten voor verdere studies naar Albina en zelfs naar Paramaribo. Verder studeren is voor de meesten onder hen onbetaalbaar. Er wordt ook vastgesteld dat weinig jonge mensen die verder studeerden naar hun dorp terugkeerden. De jeugd trekt
dus weg aangezien er weinig toekomstperspectieven zijn. Daarom wil de vzw Marowijne een duurzaam systeem op het getouw zetten waarbij beloftevolle jongeren van het dorp een (bescheiden) beurs krijgen in ruil voor een verbintenis dat zij hun opgedane kennis terugbrengen naar Galibi. De dorpswijzen hebben een aantal jonge kandidaten op het oog die in Paramaribo de nodige vakkennis zouden willen opdoen en doorgeven aan de bevolking, maar het ontbreekt hen nog aan de nodige middelen.

Stichters
De stichters van de kersverse vzw Marowijne zijn: Marc Van Thienen (voorzitter), Cyriel Caudron (secretaris/penningmeester), en de leden Jan Loones en Albert Serpieters.

Verdere info over de vereniging en de projecten:

• albertserpieters@skynet.be
• jan.loones@gmail.com
• cyriel.caudron@pandora.be
• marc.vanthienen@skynet.be